We ontwaken en we zijn in Abu Dabi makkelijk reizen op deze manier.
Een flinke douche en op weg naar het ontbijt, een grote keuzen van alles en nog wat, heerlijk voor mij spek en ei, John heeft een mix van van alles en nog wat genomen. Lekker allemaal.
Onze excursie vertrekt pas om 13.45, dus alle tijd om het schip te verkennen, denken we, maar daar hebben we ons in vergist.
We zijn op dek 21 begonnen, er zijn een aantal dekken waar uitsluitend kajuiten zijn, dus die hoefden we niet te doen. Maar buiten die een onmogelijke opdracht om dat in een paar uur allemaal gezien te hebben, het is zo mooi, zo groot, zo ….. noem zelf nog maar een aantal superlatieven op.
Het personeel aan boord is super de luxe vriendelijk, van de technieker tot de kapitein (die we nog niet gezien hebben) iedereen groet je, vraagt je hoe het gaat, super gewoon.
Er zijn een groot aantal restaurants, nog meer cafés, van een thee huis tot een eigen brouwerij, een gin bar, een malt en cigar bar, een echte koffie shop (voor de Nederlanders : zoals in België, geen drugs 😊, lekkere ijssalons, wafel en pannenkoeken eettenten. Zo groot allemaal.
Dus in de voormiddag hebben we genoten van de schoonheid en ruimte op de boot.
Na de lunch naar de bus, 22 deze keer, de gids deed haar uitleg in het Engels, was zeer vriendelijk en behulpzaam, ze vertelde ons ook dat ze nog nooit iemand kwijtgeraakt was.
We reden dus door Abu Dhabi, dat een eiland is en bestaat uit heel wat eilanden, ik vond dat hier nog meer wolkenkrabbers waren dan in Dubai, het is ook niet mogelijk om alles te omschrijven, misschien doe ik het nog wel eens als we terug thuis zijn, nu hebben we niet veel tijd, het is vakantie he.
We stoppen dus aan de witte moskee, de gids vraagt me of ik het ga aankunnen want het is wel heel ver wandelen, ik heb mijn loopstok bij, omdat trappen doen wel echt moeilijk gaat. John dringt aan dat ik een rolstoel neem, dat hij me wel zal duwen. Ok, we zien dan wel, in het shopping centrum dat tevens de vertrekplaats naar de witte moskee is, komen ze 2 rolstoelen brengen, de rolstoel die overbleef voor mij zag en nogal wankel uit, een dame uit de groep heeft hem proberen recht te trekken, maar dat lukte haar niet. Ik ging er in zitten, John duwde maar dat ging zo moeilijk, hij zei dat red ik niet. Dat voelde ik ook wel aan, die rolstoel rolde niet die bonkte… John ging dan achter de groep aan, maar hij zag ze niet meer, hij is tot aan de ingang van de moskee gelopen, maar ook daar waren ze niet. Ik liep daar ondertussen met die rolstoel die niet vooruit wou rollen. Een man van de security zei me : mevrouw die rolstoel is stuk, dat wiel is afgebroken, hij gaf me dan ook de raad om hem terug in te leveren, wat ik ook gedaan heb, heb nog goed gevraagd of onze gids geen problemen zou krijgen, want ik wist niet waar zij hem gehaald had.
Ik ga een winkel binnen en koop daar een leuk pillendoosje voor John en voor mij een lange jurk met kap, omdat er nog plekken zijn waar je alles bedekt moet hebben… (jullie begrijpen wel wat ik bedoel hoop ik, armen tot de polsen bedekt, de enkels moeten bedekt zijn, hals en hoofd bedekt (achter en zijkant he)).
Dan wil ik ergens op een terrasje gaan zitten wachten op de groep, zie ik John zitten, hij is dus terug moeten komen, want hij had geen ticket voor de moskee binnen te gaan en kon er nergens meer een kopen. We hebben dan samen anderhalf uur gewacht op de groep. De gids was over haar toeren toen ze ons zag, ze had bij het binnen gaan van de moskee opgemerkt dat wij er niet bij waren, dus zou ze teruggelopen zijn naar de info balie, waar ik dus ook geweest was. Ze zegt er rondgelopen te hebben, maar ze heeft ons niet gezien. Ze vond het zo erg.
De volgende stop was een markt waar ze dadels verkochten, inderdaad heerlijke dadels!
Ze heeft er dan ook voor ons gekocht om het goed te maken, weigeren daar we ze niks van horen. Wij hebben haar dan ook gezegd dat we er geen zaak van maakten, maar zij zei dat ze het al doorgegeven had aan MSC.
Toen we nog wat aan het napraten waren met haar, kwamen we te weten dat ze van Oezbekistan is, ze is hier samen met haar gezin en in de vakantie periode als er door de hitte weinig toeristen zijn gaat zij terug naar haar land.
’s Avonds hadden we gereserveerd in het Teppanyaki restaurant. Wat een belevenis er waren verschillende kook eilanden en per 10 personen was er een kok. Die maakten er echt een show van, ze maakten grappen, verzon van alles over het eten, enz. Het was een heel leuke avond en hebben ons echt geamuseerd. Nadien zijn we nog een heerlijk ijsje gaan eten (alhoewel we al een bolletje ijs, aparte smaak met allerlei dingen erbij gehad hebben) Maar ik had dat ijssalon gezien en was benieuwd, thuis vind ik die kleine magnum witte chocolade met koekjes erin zo lekker. Hier kun je dus een magnum kiezen, dan welke chocolade je erom heen wilt en dan kun je tussen meer dan 20 toppings kiezen die ze op de chocolade doen, ohhhh zo lekker!!!! (maar een beetje veel, heb heel erg mijn best moeten doen om het op te krijgen, maar het is me gelukt). We zijn nog even gaan kijken hoe de boot vaart want om 20u30 is hij vertrokken en hij zou tot 7u ’s morgens varen.
En dan naar bed, heel zachtjes voelden we de boot wiebelen, maar dat zorgde er alleen maar voor dat we snel in slaap kwamen.
14/02/2023
Het was een beetje verwarrend vandaag met het uur, normaal lopen wij 3 uur voor op de Belgische tijd maar de scheepstijd veranderde er werd een uur afgetrokken, maar de GSM die past zijn tijd niet aan. Dus nu is het steeds oh ja het is 8u eh nee het is pas 7u, dus waren we inderdaad er heel vroeg uit vanmorgen, maar geen nood, we waren beiden toe aan nog wat slaap en zijn dan terug naar onze kajuit gekomen. Het beddenlinnen moest net veranderd worden, dus wij even op ons balkonnetje gaan zitten en wachten tot die man onze kajuit weer spik en span had. Het is dezelfde man, elke dag, komt ’s morgens en ’s avonds de kajuit op orde brengen en als nodig schoonmaken, maar wij zijn proper mensen dus bij ons heeft hij nooit werk. Wij storen hem wel vaak, want regelmatig komen we wat halen of wegbrengen (fototoestel, batterij, enz enz) dus heb ik hem gisteren fooi gegeven. Normaal hoeft dat niet want je moet 10 euro per dag per persoon fooi betalen aan de maatschappij en zij zorgen voor een “eerlijke” verdeling. Maar als we echt tevreden zijn, dan krijgen ze van ons nog iets extra (goed voor nen hollander he 😉 )
Dus vrij lang geslapen voor en na het ontbijt, dan een wandeling op het schip gemaakt, nu viel het pas op hoeveel mensen hier rondlopen, want niemand kan van boord vandaag. Elke buitenplek in de zon was bezet, gisteren op het eiland hebben velen zich ook heel erg laten verbranden er lopen er hier heel wat rond die zo rood zien als een kreeft, volgens mij om thuis te kunnen stoefen zie ne keer hoe goed wij het gehad hebben. Wel wij laten ons daarvoor niet verbranden, wij hebben het zo ook goed als bleekscheten.
Wij zijn dan een gezonde smoothie gaan drinken van wortel en banaan, was wel lekker en chocolaatjes gekocht van een Belgische chocolatier (een Waal) Jean Philippe, luxe chocolaadjes, wel lekker met bijzondere vullingen.
Vanmiddag hadden we gereserveerd in het mexicaans restaurant… niet echt mijn/ons ding, maar er was in geen enkel ander restaurant nog plek, behalve natuurlijk bij de buffetten maar voor Valentijn wilden we toch iets bijzonders. We bestelden een iced Margarita, dus die bestond uit ijsschilfers, de rand van het glas met zout en een stuk limoen op de kant van het glas, lekker was het niet echt… Maar ja dan mochten we zoveel als we wilden bestellen, wij hebben het heel bescheiden gehouden, want we houden niet van pikant eten en ik verdraag geen komkommer en paprika’s (heb nadien gemerkt dat er wel paprika’s inzaten). Wij hebben dus gegeten en daarmee is alles gezegd.
Daarna zijn we elk onze weg op gegaan, ik wat winkeltjes kijken (nee, heb niks gekocht, gisteren wel een magneetje voor op de koelkast met de boot op) en John is foto’s gaan maken. Hij vindt dat ik anders in de weg loop (hahahaha), onze afspraak was in ons stamcafeetje, waar ze overheerlijke koffie hebben.
Er liepen daar mensen (personeel) rond met dieren op stokken (zie foto’s) die ze heel apart konden laten bewegen en ze gaven er een leuke show rond).
Nogmaals, het personeel hier op dit schip is zo vriendelijk, ze komen vanover gans de wereld, bij de teppanyaki was de kok een Fillipijn, bij de mexicaan was het een Tunesiër… We zijn nog wel geen Belg of Nederlander tegengekomen. Het moet wel tof zijn om op zo’n boot te werken, je ziet zoveel verschillende nationaliteiten, meestal zijn de mensen goed gezind, want ze zijn op vakantie en anders och ze zijn er maar 8 dagen. De hostess van Thema Travel die zit hier voor een heel lange tijd ik denk een 10 tal weken, ze ziet super bruin, is heel vriendelijk, we vroegen haar waar haar kajuit was, want tot dek 4 kun je gaan of beter vanaf dek 4, wij denken dat lager het personeel moet logeren en de voorraadkamers en motoren enz moeten zijn, dat moet ik nog eens uitzoeken. Maar de hostess (Marleen) die heeft dus een binnen kajuit (ze is er toch nooit zegt ze) maar bijna wekelijks moet ze van kajuit wisselen, vind ik heel lastig voor haar, maar daar zullen ze ook wel een reden voor hebben.
Daarna zijn we nog even een rondje gaan lopen en een lekkere cocktail gaan drinken in het casino. Nee ik heb niet gespeeld en John ook niet.
Vanavond gaan we eten in de Garden kitchen dit schrijven ze erover : De bekroonde chef-kok Niklas Ekstedt is een internationaal bekende chef-kok, restauranthouder, kookboekauteur en televisiepersoonlijkheid. Zijn innovatieve recepten en technieken hebben een grote invloed gehad op de culinaire wereld wereldwijd.
In de open keuken van de Chef's Garden, die aanvoelt als een verlengstuk van de restaurantvloer, zitten de gasten in het hart van de actie achter een toonbank in de keuken van een auteur. Het team van de chef bereidt overheerlijke signatuurgerechten.
Innovatieve hydrocultuur microgroenten geteeld en geoogst in ons restaurant. Sea's grown nieuwe voedingsmiddelen die de creativiteit van onze chefs zullen versterken, voor het eerst op zee! De ingrediënten staan letterlijk in het middelpunt, want microkruiden, salades en garnering groeien in speciaal daarvoor bestemde units.
Het eten was voortreffelijk, geen overdreven grote porties, maar super fijn klaargemaakt, heel aparte smaken, het was lekker!!!!
Zojuist gehoord dat onze excursie morgen vertrekt om 8u15, dus dat wordt op tijd opstaan om te gaan ontbijten.
13/03/2023
Zonder wekker werden wij wakker om 7u30, tijd om op te staan.
We zijn gearriveerd in Sir Babu Yas, een eiland, een woestijneiland, tot de jaren 70 was dit eiland onbewoond, er was geen zoetwater en er groeiden geen bomen. Sjeik Zayed, wou het eiland veranderen in een natuurreservaat, waar bedreigde diersoorten hun toevlucht konden vinden. Nu kent het eiland talloze luxeresorts en een savanne achtig reservaat voor meer dan 16.000 dieren, er werden meer dan 2,5 miljoen bomen geplant. Het irrigatiesysteem telt zo’n 100.000km aan leidingen.
Je kon een safari excursie maken, maar het werd afgeraden voor mensen die niet goed te been zijn of last van rug ed hebben, het is er heel ruw en met een safari jeep was het dus off road rijden.
Wij hadden dus beslist om een dagje rust hm hm te nemen. Na een lekker ontbijt zijn we weer op ontdekkingsreis geweest op de boot. We waren versteld van alles wat we zagen, hoe alles schoongemaakt wordt, hoe ordelijk alles is, petje af voor de organisatie!
Wij zijn dan ook een extra pakket voor internet gaan aanschaffen zodat ik op de pc mijn blogske kan schrijven.
Na de lunch zijn we ook aan wal gegaan, het was een heel eind lopen van het schip tot op het land en onderweg hebben we dolfijnen zien zwemmen in de zee, hoe mooi is dat!!!!
Op het eiland had MSC gezorgd dat er ligstoelen op het strand staan, er was een enorm buffet waar de zonnekloppers konden eten, bars, enz.
Super georganiseerd !!!
Na dit bezoekje zijn in ons vast cafeetje een koffie gaan drinken met 2 heerlijke koekjes erbij en wat makarons. Dan zijn we ons gaan opfrissen om te gaan eten, vooraf moesten we nog naar een beveiligingsoefening daar werd ons gezegd waar we moesten samen komen in geval van nood, daar zouden we zwemvesten uitgereikt krijgen enz.
We zijn gaan eten in het Butches Cut restaurant, weer een topper ! De bediening weer super goed en vriendelijk, het eten zalig!!!! We kregen een jutte zakje met 6 soorten brood erin, 2 soorten boter. Als voorgerecht hadden we een garnalen cocktail genomen, heel bizar, grote garnalen (scampis) op een bedje van ijs, met daarop super pikante pepers (brrrr) en 2 sausjes. Daarna een filet pur om U tegen te zeggen, groot, dik, mals, super lekker gekruid zo lekker!!!! Met verschillende sausjes, ik met frietjes (yep) John met een grote gebakken aardappel in de pel. Als dessert een ijsje met een warm gebakje erbij.
Daarna even tot bij de Hostess van Thema travel geweest, Marleen een super vriendelijke dame (zal het de naam zijn die het hem doet), ze is half Hollandse (John beweert dat dit het is wat het hem doet). Ze heeft ons uitleg gegeven hoe we een show kunnen boeken, dat heeft ze dan ook direct gedaan, daarom zijn we vanavond naar een Broadway show geweest. Was heel leuk.
En nu mijn blog beëindigen en ik ben up to dat yeaaahhhhhh
Slaap lekker en tot morgen….. 14 februari….. Valentijn
15/02/2023
Het was vroeg opstaan vandaag, want onze bus zou vertrekken om 8u15, dus eerst gaan ontbijten en het is altijd heel druk bij het ontbijtbuffet, dus om 6u30 rinkelde het langs alle kanten omdat geen enkele tijd hier blijkbaar klopte. Maar goed we waren er op tijd uit en op tijd in de zaal waar we moesten bijeenkomen. Er waren verschillende bussen met verschillende nummers die ongeveer op hetzelfde tijdstip moesten vertrekken. Je had een nummer gekregen om op je te plakken zodat ze je goed konden herkennen en je busnummer konden zien, wij hadden bus 12.
Toen ze de mensen van bus 12 afriepen zei de coördinator dat we de uitgang 4 moesten nemen, we zaten op 7, dus wij namen de lift om naar 4 te gaan, daar gekomen zagen we niet de gewone exit. We waren niet alleen er kwamen ook mensen de trap af die naar de uitgang zochten. Na wat heen en weer geloop kwamen we op dek 6 terecht en konden naar de vertrekhal. Hier was een strenge controle van de Saoedi Arabische politie en douane, je moest je visa laten zien, ze bekeken je van kop tot teen, je kreeg een aantal stempels in je paspoort, weer een wachtrij voor de douane controle, natuurlijk piepte er weer het één en ander, ik kreeg een mevrouw die me met een apparaat scande, natuurlijk vond ze niks.
We waren als laatste op de bus en hadden nog een plekje vrij ver achterin.
De gids was iemand uit het land, sprak vrij goed Engels, maar wist niet veel te vertellen er was een dame bij de eerste keer dat ze de excursie meemaakte en zij moest de vertaling in het Frans doen. Voor een eerste keer is dat niet makkelijk natuurlijk en het onsamenhangend verhaal vertalen is nog moeilijker.
We kregen een city tour en zouden naar de love market gaan. Met een aantal fotostops, die stops heeft hij maar overgeslagen op de heenweg. We moesten op een zekere plek de bus uit en waar we uitstapten stond een muziekgroepje wat Arabisch lawaai te maken. Er liepen bij onze groep 2 Arabieren, ze poseerden wel graag op de foto maar ondertussen hielden ze alles in de gaten.
We gingen door wat wij de achterwijken van de stad noemen, vieze vuile straatjes met troep op de grond, gebouwen die meer op instorten stonden dan wat anders. Ik snap dit dus niet, waarom laten ze ons hier lopen, waarom brengen ze ons niet naar een mooi modern gedeelte van de stad, waar zij fier op kunnen zijn? We werden tot op een plaatsje gebracht omringd door gewone straatjes waar ze overal dezelfde brol (sorry) verkochten, tapijten, noten, parfum, juwelen, het was geen markt en het was geen soeks maar gewoon kleine straatjes.
John was samen met een groep naar het toilet geweest, het meest vieze en vuile toilet dat hij ooit gezien heeft. Ik ben op mijn eentje een blokje rond gelopen, voelde me er niet echt veilig, want iedereen bekijkt je zo. Alhoewel nadien vertelde een mevrouw uit Kortrijk mij dat zij een gesprek gehad heeft met een verkoper en die zei dat ze hier heel veilig was, dat ze niet bang moest zijn, want als iemand iets durfde te stelen werd die zijn hand afgekapt….
Na anderhalf uur daar geweest te zijn moesten we terug op de bus, die bracht ons naar wat een strand zou moeten voorstellen maar waar ze aan het werken waren en er maar een paar meter vrij was waar je kon staan.
Dat was dus een foto stop!
Terug op de boot, na weer de hele poespas van douane en politiecontrole, zijn we een koffietje gaan drinken en hebben ons klaargemaakt voor de lunch.
Na een uitgebreide (voor mij toch) lunch had John trek in een ijsje, ik in een gezond sapje van wortel, banaan en appelsiensap.
De boot zou vertrekken om 16u30, wij hadden dit graag gezien dus zijn we op het balkon van onze kajuit gaan staan, onze kant lag tegen de kade, er kwamen nog heel wat bussen toe die dus te laat waren, de laatste was zelfs 2 uur te laat! Een geluk dat er op deze mensen gewacht werd, ook omdat ze met een excursie van de cruis maatschappij op stap waren natuurlijk.
Voor we naar het restaurant gingen voor het avondeten was er in de gang nog een optreden van dansende en zingende “koks” (denk dat het danseressen waren verkleed in keukenpersoneel). Maar het was leuk, gaf wat ambiance.
We zijn naar onze vaste tafel gegaan, dit was de eerste keer, want ofwel waren we te laat terug van een excursie of we zijn gaan eten in een specialiteiten restaurant. we kregen te horen dat je tot 21 uur geen alcohol kon krijgen omdat dit verboden is in Saoedi Arabië, wat bizar was, in de glazen muren van het restaurant liggen normaal gezien allemaal wijnflessen, maar die waren nu allemaal weggehaald!
We zaten aan tafel met 4 andere sympathiek Belgen die een leuke babbel hadden, toffe mensen !
En dan ons avond koffietje gaan drinken en naar de kamer om mijn blogje te schrijven.
Morgen weer vroeg op want we vertrekken alweer om 7u45 onmiddellijk bij de bus.
Dus tot morgenavond!
16/02/2025
Qatar!!! Wat was ik benieuwd naar dit land, ik heb er zoveel over gelezen en gehoord tijdens het WK voetballen dat ik heel nieuwsgierig was!
Bij het opstaan en op ons balkon gaan was ik al aangenaam verrast, we zagen vele gekleurde huisjes afsteken tegen hoogbouw, dit gaf een heel aangename indruk over Qatar.
Na het bliksem ontbijt naar de bus, we waren nog niet de laatste, gelukkig maar want daar hebben wij een hekel aan!
De gids die we hadden was een Italiaanse en deed de uitleg in het Engels, een grappig Engels met haar accent maar goed te verstaan en onze chauffeur was Ali uit Kenia.
De gids heeft geen minuut gezwegen, over alles had ze iets te vertellen, als er niks bijzonders te zien was, dan vertelde ze over het leven in Qatar, dus we hebben heel wat geleerd over dat land. En Qatar heeft ons hart gestolen!!!! Ondanks al het negatieve dat we eerder gehoord hadden heeft Qatar op ons een heel positieve indruk nagelaten!
De mensen zijn er heel vriendelijk, de prijzen zijn niet zoals tijdens het WK, voor 2 dieet Pepsi hebben wij 10 euro gegeven en kregen 35 Ral terug wat bijna 7 € is, dus 3 € voor 2 blikjes cola op een mooi terras midden in het centrum van Doha, probeer dat maar eens in ons land!
Reactie plaatsen
Reacties
Ik lees, dat jullie genieten. En daar gingen jullie voor.
Liefs, Helma
Leuk om jullie te volgen 😘
Wow, Marleen en John, jullie hebben ginder ook van alles gezien. Wel een beeetje anders dan wij op onze Dubai cruise in 2020. Dat van die handen afkappen is ook in DUbai. Daar moeten ze niets uitsteken of ze zitten vast. Wel jammer dat jullie die moskee niet hebben bezocht. Was het de grote moskee ? Die je op mijn foto's gezien hebt? Ge zult toch eens moeten teruggaan naar Abu Dhabi. Het koninklijk paleis is ook de moeite.
Enfin, jullie hebben genoten en dat is het bijzonderste. Nog eens terugkeren en alles noteren wat je gezien hebt en wat jullie nog willen gaan bezoeken.
Ik vermoed dat deze boot inderdaad veel groter is dan de andere laatste van MSC.
Fijn dat jullie zo genoten hebben.